La otra se refiere al día de San Valentín, pensando en ese sentimiento absorvente (llamémosle enamoramiento) que puede sentir un joven (o mayor) cuando se enamora de alguien.
A RULA
Ti que rulas no meu souto
miña rula feiticeira,
ves do lonxe, ves do sur
ves rular a miña beira.
Contentoso o meu cor brinca
porque chega a primaveira
e o teu rular escoito
dend'aquí na miña eira.
O meu corpo trema todo
móvese como unha peneira
cando penso que xa veu
a ruliña viaxeira.
Fuxindo do sol do sur
sol que laprexa e que queima
pasa o vran aquí en Galiza
onde non é forasteira.
¿Onde vas facel'o niño,
no carballo da ribeira?
¿No castaño do meu souto
ou aquí n'esta silveira?
¡Ay ruliña, miña rula,
ay ruliña voandeira!
Cando volvas outro ano
ven rular a miña beira.
miña rula feiticeira,
ves do lonxe, ves do sur
ves rular a miña beira.
Contentoso o meu cor brinca
porque chega a primaveira
e o teu rular escoito
dend'aquí na miña eira.
O meu corpo trema todo
móvese como unha peneira
cando penso que xa veu
a ruliña viaxeira.
Fuxindo do sol do sur
sol que laprexa e que queima
pasa o vran aquí en Galiza
onde non é forasteira.
¿Onde vas facel'o niño,
no carballo da ribeira?
¿No castaño do meu souto
ou aquí n'esta silveira?
¡Ay ruliña, miña rula,
ay ruliña voandeira!
Cando volvas outro ano
ven rular a miña beira.
Noviembre de 2005
MI TESORO
Te pienso, te siento,
te admiro, te adoro;
eres mi tesoro;
y en mi pensamiento
siempre estás presente
desde que te ví
y te conocí.
Fuera de mi mente
ya no hay existencia
porque toda, toda,
toda mi conciencia
quedó constreñida
a una sola cosa...
y allí está dormida.
te admiro, te adoro;
eres mi tesoro;
y en mi pensamiento
siempre estás presente
desde que te ví
y te conocí.
Fuera de mi mente
ya no hay existencia
porque toda, toda,
toda mi conciencia
quedó constreñida
a una sola cosa...
y allí está dormida.
Agosto de 2009
Encántame ese primeiro poema, porque o entendo e o sinto mais. Cada palabra, cad verso encólleche o corazón con ese amor cara a nosa terra. Alégrome de saber que vivir fora tantos anos - lín o resume na páxina do premio - non te fai esquecer o galego e que esa morriña que un sinte cando marcha non desaparece co tempo porque se hai algo que todos temos en común é esa sensación de cariño.
ResponderEliminarParabéns pola páxina, pola inquetude e pola poesía.
Te felicito Antonio por los versos que has publicado, uno dedicado a tu tierra, que aunque no soy gallega, lo he entendido, y el otro con mucho sentimiento, como lo que siempre escribes.
ResponderEliminar¿Porque no lo publicas en el BLOG DE MAYORES???
Aunque esté publicado en tu blog, lo podrías publicar en el otro, y así lo podrían leer los que no entran en este tuyo.
Es una sugerencia....
Un abrazo
Gracias Antonio por compartir tus escritos, que están llenos de vida, un ejemplo a seguir.
ResponderEliminarCariños
Un pouco por xogo, un pouco por morriña, déuseme por ver que me podía amosar google se lle preguntaba pola palabra ruliña (un dos xeitos máis fermosos de lle chamar a alguén). E velaí que tiven a sorte de atopar o seu poema. É ben bonito, Antonio, e máis fermoso aínda ver o ben que recorda a súa terra e o seu idioma. Moitas felicidades, non só polo talento, non só pola sensibilidade, tamén por ter gusto por escribir e facer desfrutar a outros co que escribe. Unha aperta e feliz cumpreanos, por adiantado.
ResponderEliminar